Theory

I feel resonated about what she says regarding too our own position towards others. As a white male, I feel responsible for the actions we had in the past with colonialism, but also with the actions, I take today as a white male, not only towards black lives matter but with any living culture of animal on this planet human/nonhuman). What I do will have effect on other if I don't think about it.

With my research about language, and my mending method what had to do a lot with using your body but also by working with the body in connection to the paper of stone. I felt that it gives me a different understanding of myself and the person I was mending with. Just like how they describe it here in this text.

And again I feel a big connection to the project I've made reading this text. because languages are giving us different perspectives on things happening around us. In my research, I came an across tribes from Australia that have a different understanding of directions. what we understand as left and right. they think of the standing point of themselves to the directions they are standing too. So if you have a fly on your left elbow. They would say "I have a fly on my east North elbow. Therefore their sense of direction is motivated on their surroundings. They look around them to see which direction they're going. And therefore also shaping their sense of time.

In my history of myself. I have felt a lot of times different in the sense that I learn not as other people do. I`ve felt different in premier school and high school because I had problems with learning texts and understanding it. Now I know that these things I can change and the color of your skin you can not. But I can still say in a way how it feels to be different than others. How to feel left out of the system of education. Because this system of education is shaped in a way that people with learning disabilities like me have a hard time. And I feel that this education system must change so that nobody should feel like they're failing in school. Because creativity is not being valued in this system, but text and theory are.

I feel tiny when I look at the Netherlands, let alone the world. And a lot of things I don't agree with when I look at the system. And when I want to say something about the system or do something about it. I feel trapped. I feel like what I do doesn't really matter. I feel too small. But I l slowly believe more and more that in some things I have a voice to say something about something also with all the demonstrations now going on in the Netherlands I see the impact it has on politics. Our prime minister said today that he will change the way of how we are celebrating Sinterklaas without zwarte piet. He heard the demonstrations and he is reacting to it.

"The first moments of recognition have to do with recognizing oneself as radically other "
I feel that they really point out that indeed you should not blame the system, first look at yourself to embody your question and your thinking. What am I thinking about this , and why am I think this way about this. Question yourself than you can question other or systems.

I a white male, can indeed not understand how to live`s of others with a different background can be. And I see that as a privileged that I don't experience these things of race on a daily bases. And that others do come in contact with things that have to do with there race. That's something that i believe must change. And that something i always fight for. For seeing humans as humans. That we are humankind. And not the color of skin.

My letter to language

Hallo taal.

Toen ik opgroeide had ik moeite met je. Ik had moeite met mijn gedachtes uit te spreken, er woorden aan te geven. Kinderen in de kleuterklas begrepen niet wat ik zei, ik had zelfs een broertje die vaak wat ik bedoelde vertaalde aan de andere kleuters. Toen ik opgroeide besefte ik dat het schrijven en lezen van taal belangrijk was voor mijn ontwikkeling, maar ik kon jouw woorden zo moeilijk vinden, spreken en schrijven, ik kon je zo moeilijk begrijpen. Fijn was wel dat door mijn blijkbaar sterke mimiek en gebaren, ik toch vaak wel begrepen werd, maar toch ik had jou ook zo nodig, maar je zat me ook in de weg. En dat ik nu een brief schijf juist aan jou schrijf is best ironisch dus. Maar je moet weten dat ik je bewonder, want je bent machtig. Heel machtig!

Je bent de basis van beschaving. Je bent de lijm die mensen bij elkaar houdt en je bent het eerste wapen dat in een conflict wordt getrokken. Je bent machtig. Maar je bent ook zo machtig dat je mensen verdeeld kunt maken. Je kunt mensen rechtlijnig tegen over elkaar zetten, maar daarnaast ook bij elkaar brengen. Je bent een onderdeel van onze cultuur. En cultuur is overal het maakt deel uit van de manier waarop we lopen, praten, bewegen door de ruimte, de talen die we spreken, de waarden die we hebben, de manier waarop we over onszelf denken, hoe wij denken aan de wereld et cetera en dat drukken we allemaal uit met jou taal!. En dat maakt je dan weer juist mooi.

Bijzonder is hoe jij ook een ander besef van identiteit en gender kan creëren. Mijn vriendin waar ik mee ging “Mending ” spreekt Duits. In haar taal is de zon niet een zon. De zon wordt gezien als een vrouwelijk object, hierdoor kan haar perceptie van benamingen gekoppeld zijn aan gender. Wat jou zo interessant maakt.

Maar ook Engels de tweede taal die wij spreken in Nederland heeft een donkere geschiedenis. Wij leren Engels in onze scholen, maar wij spreken ook Engels wereldwijd, doordat de Engelsen vroeger andere landen gekoloniseerd hebben. Taal werd gebruikt om mensen ook te onderdrukken; mensen moesten per se Engels spreken en afstand doen van hun moedertaal die een onderdeel wat van hun identiteit. Andere talen werden verboden, terwijl jij taal juist een grote rol speelt in culturen. Door deze donkeren geschiedenis zijn er verschilden soorten van jouw uitdrukkingsvormen aan het uitsterven.

Maar Taal je bent zeker ook iets goeds. Ik zie veel dingen gebeuren waar jij een grote rol in speelt. Door jou kunnen mensen hun geluid laten horen en opkomen voor gerechtigheid. Mensen kunnen communiceren door jou en mensen kunnen met verschillende achtergronden bij elkaar komen door met elkaar te praten, te delen en nader tot elkaar te komen. Zo kunnen we samen vechten tegen ongelijkheid in deze wereld. Want ook al voelt ons systeem normen en waarden en wetgeving dominant kunnen wij nog steeds jou gebruiken om ons geluid laten horen. We hebben een stem, we kunnen praten, dus moeten we ook onszelf laten horen. Want zodra jij verkeerd gebruikt wordt, kun je mensen ook onderdrukken en discriminerende opmerking uitspreken. Kun je aanzetten tot rellen. Kun je oorlogen starten, kunnen charismatische leiders toveren met jouw woorden en mensen aanzetten tot verderf en vernietiging, kun je mensen uit elkaar halen. Kun je uiteindelijk mensenlevens eisen.

Maar taal, ondanks mijn soms moeilijke relatie met je en ondanks de relatie die je zelf hebt met de mensheid, zie ik in dat je machtig bent en hoop ik dat je goed gebruikt wordt en kunt leiden tot verandering in deze wereld, zodat mensen dichter bij elkaar komen.

Met vriendelijke groet.

Joël

blz 89
One of the ways in which I approach decolonization
in my teaching starts with understanding culture. In a
broad sense, culture is everywhere: it is part of the way we
walk, talk, move through space, the languages we speak,
the values we have, the ways we think of ourselves, how
we think of the world, et cetera. Once recognizing that
there is potentially something cultural about everything
around us, to also recognize its constantly changing nature,

blz 90
The moment one recognizes the fluidity of culture,
that all of us are practitioners, then one has the ability to
make that change. That change is not just about engendering some sense of ‘affirmative self-being,’ but is actually part
of social change and justice in a larger sense. Often we feel
trapped in one system, and we feel the system is so much
larger than we are; but we are the ones who are keeping
that system going. So once you recognize the inequity, and
trace how your own body is being disciplined and kept in
a certain place, you can begin to think through how you
might design intervention, as a creator of cultural material

blz 92
Similarly, if I consider different languages, there
are different ways of conceiving of the self and identity.
Each of these differences creates different epistemologies,
histories, and notions of time. By allowing for a certain
form of care to enter into the ways in which
we think beyond ourselves, we recognize how the different forms of
time are also simultaneous

Andere sources zoals referencties naar de duitste taal kun je vinden op mijn pagina
Excises 2 Visual and physical research.

To look at my mending project look click on the house.

Mijn onderwerp gaat over taal en hoe taal een barrière in mijn relatie tot mijn Duitse vriendin is. In het mending proces heb ik geprobeerd zonder taal te gebruiken mijn vriendin en andere mensen probeerde te leren kennen. In mijn brief heb ik het vooral over de macht van taal in cultuur en hoe het de mensheid positief en negatief kan beïnvloeden.

Hier onder is nog een artikel die goed aansluit aan mijn brief die ik geschreven heb.

in een TED-talk zegt Steven Pinker (taalkundige en psycholoog) ‘language is not so much a creator or shaper of human nature so much as a window onto human nature’, wat zich laat vrij laat vertalen naar ‘taal vormt niet de mens, maar geeft ons een kijk op de mens’. In een andere legt Lera Boroditsky (cognitiewetenschapper) uit dat taal onze gedachten vormt en verregaande implicaties kan hebben. Beide sluiten mooi aan bij deze introductie over linguïstische antropologie en de relatie tussen taal en cultuur.
Het begin

Linguïstische antropologie is een vakgebied binnen de antropologie dat zich bezig houdt met de studie hoe taal het sociale leven beïnvloedt. Deze tak binnen de antropologie is eind 19e eeuw ontstaan toen de antropologie zich steeds meer ontwikkelde als een holistische studierichting en onderzoekers zich bezig gingen houden met het documenteren van talen, die dreigden verloren te gaan. (Duranti 2011). De bekende antropoloog Franz Boas stond aan de wieg van de linguïstische antropologie. Tegenwoordig gaan het niet enkel meer om grammaticale beschrijvingen, maar ook om gebruik en in relatie tot socio-culturele contexten.
Linguïstisch determinisme en sociolinguistiek

Er zijn twee belangrijke modellen, die gebruikt worden binnen de antropologie om taal en cultuur te bestuderen: linguistic determinism en sociolinguistics. De eerste gaat ervan uit dat taal onze gedachten beïnvloedt (zoals Boroditsky uitlegde) met als gevolg dat wij een andere taal nooit volledig kunnen begrijpen, omdat onze moedertaal zo diepgeworteld is in ons. Dit impliceert dat wij een andere cultuur dan de onze nooit volledig zullen kunnen begrijpen, omdat taal gedachteprocessen als categoriseren, onthouden en perceptie beïnvloedt en daardoor grenzen legt aan wat wij kunnen begrijpen. (Lumen 2015).

Het tweede model heeft een ander uitgangspunt en bekijkt taal vanuit de socio-culturele context en hoe mensen taal gebruiken in bijvoorbeeld verschillende sociale, economische en politieke situaties. (Lumen 2015). Hier past de quote van Pinker goed bij. Dit model focust zich voornamelijk op het beschrijven van taal in relatie tot de maatschappij, gedrag en cultuur. Onderzoekers, die vanuit deze lens naar taal kijken, zien taal vooral als iets dat iemands status, gedrag of cultuur reflecteert.

Betekenisgeving

Vaak genoeg denken we bij taal aan een systeem van tekens, die vervolgens een betekenis moeten uitdrukken. Onderzoekers zijn het er echter niet over eens wat ‘betekenis’ precies is en of de tekens betekenis in zich dragen of uitdragen. Waar de meeste onderzoekers het wel over eens zijn, is dat door middel van taal mensen de wereld op een bepaalde manier categoriseren en conceptualiseren. In hoeverre dat ons denken en doen leidt of beperkt, is een van de meestgestelde en nog onbeantwoorde vragen binnen de wetenschap. (Duranti 2011).

Pijn, taal en cultuur

Een mooi voorbeeld waarin de invloed van taal op iemand zijn categorieën of concepten te zien is, is in het verschil in omgaan met pijn en het beschrijven van pijn. Henk Driessen beschrijft in zijn boek ‘Pijn en Cultuur’ verschillende belevingen van pijn en wijdt ook een stuk aan verschillende uitingen van pijn wanneer een arts vraagt om de mate van pijn te beschrijven. (Driessen 2007). Uiteraard verschilt pijnbeleving per individu, maar er blijkt ook een culturele component in te zitten, die zichtbaar wordt wanneer het uitgedrukt wordt in taal. Cultuur, gedrag en status (op elk gebied) kunnen tot uiting gebracht worden in taal. Het herkennen ervan en het duiden ervan is waar de linguïstische antropologie zich mee bezig houdt.

Taal om cultuur te begrijpen

Wat ik hierboven heb beschreven, is heel kort en simpel uiteengezet wat linguïstische antropologie is en waar het zich mee bezig houdt. Belangrijker is dat ik hiermee heb proberen aan te geven waarom deze tak binnen de antropologie belangrijk is.
Om een andere leefwereld en cultuur te begrijpen, moeten we de categorieën en concepten die men gebruikt om die wereld te vormen, begrijpen. Als we ons realiseren dat taal een belangrijke, als niet de belangrijkste factor, is in het vormen van deze categoriën en concepten, dan kunnen we daaruit afleiden hoe belangrijk het is om een taal te leren wanneer we de ander en zijn/haar leefwereld willen begrijpen. Dit is niet alleen van belang voor antropologen en andere wetenschappers, maar ook voor bijvoorbeeld onderwijzers, artsen, beleidsmakers en bestuurders, die in multi-etnische of multi-culturele samenlevingen werken.